Als nieuwe directeur van het Zuid-Hollands Landschap verbaast Zwollenaar Jos Bisschops zich vooral over de drukte in deze provincie. Maar dat sterkt hem alleen maar in zijn missie: “Ik wil de natuur hier een stuk beter achterlaten.” Een kennismaking.

► Beluister hier een interview met Jos Bisschops 🔉

Door: Paul Marseille (Omroep Vlaardingen)

Hoe Jos Bisschops zijn eerste werkweken in Zuid-Holland beleefde? “Haha, soms voelde ik me net even Alice in Wonderland! Ik herinner me een dag dat ik me in de file langs Pernis en de Botlek worstelde. Al dat verkeer, al die raffinaderijen… en vervolgens stond ik een half uur later met een boswachter in de Duinen van Oostvoorne, in een oase van groen. Dat contrast in deze provincie: ik vind het fascinerend!”

Sinds begin april is Jos Bisschops de nieuwe directeur-bestuurder van het Zuid-Hollands Landschap. Voor die tijd zette hij zich bij Natuurmonumenten vijftien jaar lang in voor de natuur in zeven provincies in Noord- en Oost-Nederland. De Marker Wadden, de Wieden, Schiermonnikoog: hij kent de gebieden op zijn duimpje. En dat was júist de reden dat de functie van directeur-bestuurder bij het Zuid-Hollands Landschap hem zo aansprak: “Ik wilde op werkgebied nog heel graag twee dingen doen: als eindverantwoordelijke leidinggeven aan een natuurorganisatie en werken in een gebied dat ik nog niet zo goed kende.”

Van hovenier naar directeur

En dus leidt hij sinds enkele maanden een dubbelleven, waarbij hij zijn tijd en aandacht zo goed mogelijk verdeelt tussen werk en privé. In de weekenden woont hij in Zwolle, doordeweeks verblijft hij op een logeeradres in de omgeving van Den Haag. De eerste honderd dagen trok hij er veel op uit en dat zal hij blijven doen. Om deverschillende regio’s en natuurgebieden van het Zuid-Hollands Landschap te leren kennen. “Én om te horen wat er bij de mensen in het veld speelt. Bij de boswachters, de vrijwilligers. Ik vind dat belangrijk. Ik ben onder andere opgeleid als hovenier en ben dus een man uit de praktijk. Ik heb daarom veel affiniteit met mensen die buiten het werk doen.”

Tijdens zijn bezoeken viel hem de grote variatie aan natuurgebieden op. “Ik heb onder andere tussen de orchideeën gestaan in de blauwgraslanden van de Krimpenerwaard, gewandeld door het grijsduingebied van het Spanjaardsduin bij Hoek van Holland en de landgoederen in de Bollenstreek bezocht. Al die plekken hebben hun eigen sfeer.”

Wat de gebieden volgens hem gemeen hebben: ze staan onder druk. “De duingebieden raken bijvoorbeeld overwoekerd door stikstofafzet. In de veenweidegebieden zorgt verdroging daarnaast voor het verdwijnen van soorten en hebben weidevogels het moeilijk. In Nederland hebben we intussen 85 procent van de biodiversiteit verloren. Dat tij moeten we keren. Dat kan, zelfs in een drukke provincie als Zuid-Holland, maar het is wel alle hens aan dek.”

Samenwerken

Hij werkt momenteel aan een visie en een meerjarenplan, waarin de koers van het Zuid-Hollands Landschap scherper wordt bepaald. “Ik wil van het Zuid-Hollands Landschap dé natuurorganisatie van Zuid-Holland maken: een toffe, enthousiaste club die zichtbaar is in het debat en in de media.” Een organisatie ook die vooral de samenwerking zoekt. Met bedrijfsleven, onderwijs, overheden en boeren. “Het Zuid-Hollands Landschap staat met de voeten in de klei. We weten waar we het over hebben. Die kennis brengen wij in.

Daarnaast zijn we niet bang om onze mening te geven en op te komen voor ons belang.” Hij hoopt dat zoveel mogelijk mensen het Zuid-Hollands Landschap blijven en gaan steunen. “Dat kan op allerlei manieren. Júist in deze tijd en júist in deze provincie is die steun belangrijk. Het is mijn missie de natuur en het karakteristieke landschap in Zuid-Holland een stuk beter achter te laten.”