Wilde hyacint
De wilde hyacint of boshyacint, Hyacinthoides non-scripta, had vroeger de naam Scilla non-scripta en staat in oudere literatuur nog op deze manier genoemd. De vrucht van de hyacint is eivormig, de zaden zijn zwart. Uit de ondergrondse bollen komt een rozet van lange, lijnvormige en licht gootvormige bladeren tevoorschijn. Uit het centrum van de rozet komt een stengel met daaraan een aantal blauwe, klokvormige bloemen. De geurende, trosvormige bloemen bestaan ook in een witte en roze variant; witte exemplaren worden vaak aangetroffen, roze vormen zijn zeldzamer. De bloeiperiode is april tot mei. De plant bereikt een hoogte van 45 centimeter.
Loofbossen
In het vroege voorjaar is de bloeiende wilde hyacint te bewonderen in rijkere loofbossen, zoals in Zuid-Limburg. Daarnaast komen de blauwe trossen in de parkachtige aanleg van een aantal stinzen (of stinsen) en landgoederen in de Duinstreek, en in de loofbossen van de binnenduinen voor.
Zuid-Hollands Landschap
Dé plek om van deze bloemen te genieten is natuurlijk het Hyacintenbos. Dit bos ligt in de Haagse duinen en is te bereiken via Landgoed Ockenburgh. In april verandert het in een paars-blauwe zee van bloeiende hyacinten. Je wandelt over onverharde paden en vergeet haast dat je in een drukke stad bent. De stilte en natuur overheersen. Een schitterend stukje natuur in Den Haag!
